Baykal

Sayin Baykal, bogaz’da sosyalist arkadaslariyla kayik gezintisi yaparken yalilara bakarak “bak su burjuvalara” diye hayiflandigi gunlerden epey uzakta artik… Kayiktan universiteye, oradan parti uyelegine, bakanliga, parti liderligine ve oradan muhalefet liderligine giden bir yoldan gecti - siyasi yasaminin cogu artik onunden ziyade, arkasinda. Son zamanlarda hata ustune hata yapmasi, kendisinin daha yakin bir analizini mecbur kildi, bu yazinin konusu bu olacak.

Oncelikle sunu belirtmek gerekir. Sn. Baykal, herhangi bir siyasetci degildir.

Sn. Deniz Baykal, entegrator elit yapilanmasinda bir seviyeye, bir rutbeye sahip olan bir siyasetcidir.

Bunun ipuclarini, Sn. Zulfu Livaneli’nin unlu Beylerbeyi Toplantisi’ni anlattigi yazida bulabilirsiniz. Entegrator elit, ulkenin yasadigi agir kriz sonrasi islerinin sekteye ugramasi sebebiyle, hem istikrarli basa gelecek (halka yakin), hem onlarin islerini sekteye ugratmayacak, yani, ekonomik stabilite saglayacak bir lider arayisinda idi. Bir sonraki secime donuk olarak kurgulanan Tayyip Erdogan projesi/yatirimi, iste tam bu amac icindi.

Deniz Baykal ise bu projenin bir ihtimal fikir babasi, ama kesinlikle bas takipcisi/iticilerinden biri olmustur.

Bu projede kendisine verilen gorev, iktidari cevreleme/takip etme (chaperon duty) ve kontroldur. Yatirimin takibi kendisine birakilmistir.

Fakat gel gor ki, ekonomi icin yapilmasi gereken dogrular, baska diger dinamikleri beraberinde getirmis, bu surecte entegrator elit’in her soylediginin dinlenemedigi bir durum ortaya cikmistir. Gul’un Cumhurbaskanligi, turban cozumu gibi konular istenmese de gundeme gelmekte ve cozulmekte ya da cozum yoluna girmektedir.

Ve tum bunlar, Baykal’in “carpisma” yaratabilecegi ve onun uzerinden “kontrol” gorevini surdurebilecegi alanlari daraltmaktadir. Bu durum kendisini (en azindan yakin tarihe kadar) entegrator elit yapilanmasinda daha ust seviyede (kabul edilen) askeriye’yi zamansiz ve yanlis bir sekilde elestirme hatasina sevketmistir.

Baykal’in su anki halet-i ruhiyesi siyasi ozgurlugu icin savasan birisini degil, elit yapilanmasi icindeki pozisyonunu kaybetmekte olan bir kisiyi gostermektedir. Oyle ki herkesin demokratik bir ulkedeki dogru rolunu oynamasi, Sn. Baykal’in oyununu ve mantik mekanizmasini bozguna ugratmaktadir. Gozumuzun onunde vuku bulan bu kisilik cozulmesi ve nevrozun daha nerelere kadar gidecegini hep birlikte gorecegiz.