Kurallar

“En zengin semtlerimizin birinde” bir parkta vakit geciriyoruz. Dinleniyoruz.. iPod’umuzda bir suru sevilen sarki, rasgele (shuffle) ile surekli arka arkaya tatli tatli rahatlatici muzikler kulagimizda calmakta. Hava asiri sicak degil, hafif te ruzgar var… Tam dinlenme ani.

Ne yazik ki birdenbire ortam bozuluyor. Kopegini gezdiren bir hanim, hayvanin tasmasini takmamis. Durumu goren gorevli oraya gelmis, ve gozumuz onunde acilen bir tartisma sahnesi peydahlaniveriyor… Bu tiyatroda ilginc durum, gorevliyi takmamak bir yana, hanfendinin gorevliye bir anda firca atmaya baslamasi (sen beni nasil uyarirsin?). Kulagimizda muzik caldigi icin bu tiyatro bizim icin sessiz sinema sahnesi gibi oynanmakta - uyari modunda baslayip, sonra derdini anlatma seviyesine dusmus gorevli, karsisinda ellerini kollarini sallayan bir hanim, hemen yaninda bunlari saskin bir sekilde seyreden zavalli bir kopek.. Sessiz sinemanin arka planinda ise bu gerginlige hic uymayan tatli bir caz caliyor benim icin .. Kafami biraz saga ceviriyorum, ve uzakta otlar uzerinde tabelayi zar zor okuyabiliyorum. Soyle diyor: “Parkta tasmasiz kopek gezdirilmesi yasaktir”.

Buddy Rich, tam o anda, kulaklarimda enerjik bir davul solo atmaya basliyor…

Hakli olan tarafi anlamis olarak, artik sessiz sinemadaki karakterleri daha derinden analiz etmeye koyuluyorum. Hanimefendi buyuk ihtimalle laikci (cingene tavirlarindan belli, Elif Safak’in tesbit ettigi gibi, kuyrukta, markette, havaalaninda tum kavgalari bu laik karilar cikartiyorlar - tam “esit” olmuslar anlasilan-), gorevli ise patates baski (run of the mill) normal bir gorevli. Ne cok kaba ne cok nazik, ortalama. Konusma haricinde baska yaptirim gucu yok gibi gozukuyor.

Hanimefendi hakkindaki laikci tesbiti ise, dinlenme halinde olsada artik uyanmis zihnimi bir sonraki tesbite surukluyor… Bu bayan buyuk ihtimalle AYM’nin hukuk disina cikip egitim ozgurlugu anayasa degisikligini iptal etmesini desteklemistir. Ve bu analiz, aslinda seyretmekte oldugum tiyatro ile birebir uyusuyor, zihnim beni yeni bir baglantiya ittiriyor. Aslinda oraya gitmeyi hic istemiyorum, ama zihin dolasmaya devam ediyor. Baglanti o ki, “kanun disina cikarak kopegini tasmasiz gezdiren, bu sekilde mesela kucuk cocuklari tehlikeye sokan bir kisi, tabii ki yine kanunlari cigneyerek baskalarinin ozgurluklerini kisitlamak, ve ulkenin gelecegini tehlikeye atmak konusunda kendini hic sorumlu hissetmeyecektir”. Yan dusunceler de turemeye basliyor: Turkiyenin gelisme dinamiginin nasil fi tarihinde bu insanlarin tekeline gecmis? ..

Ama artik, dinlenme animi bozmamak icin disiplinli bir kararlilik icinde, bu dusunceleri bir kenara atiyorum, ve en azindan hala elimde olan “onumdeki tiyatroyu seyretmeme” ozgurlugunu kullaniyorum. Oldugum yerden kalkiyorum.

Kulaklarimda calan yeni rasgele sarki, Kaiser Chiefs’in “Kizgin Guruh (The Angry Mob)” adli sarkisi. Sozler soyle gidiyor.

Biz kizgin guruhuz

Her gun gazeteleri okuyoruz

Begendimizi begeniyoruz

Begenmedigimizi begenmiyoruz