Kodlarda Yasayan Modernite

Esra Ozyurek’in [1] Modernlik Nostaljisi kitabinin tezi sudur: Icinde oldugumuz gayri-modern cagda, Kemalistler modernligi kamusal alanda degil artik icsel, kulturel seviyede yasamaya baslamistir; [standardizasyon desturuna uymasa da] modernist semboller bireysel hale gelmistir.

Clotaire Rapaille kultur kodlari mantigini buraya eklersek, olanlarin tamami sudur:

1) Uretim sekli (tarim, sanayi, bilgi) en temel seviyedeki hayatin idamesiyle alakalidir, etki baglaminda duygusal kodlar onun altinda, analitik dusunce onun altindadir. Bilgi toplumunun guclenmesiyle modernite cokmektedir ve hayatin idame edilmesi uzerinde etkisi kalmamistir / kalmayacaktir. Modernitenin yasayabilecegi tek yer, imgesel, hayatin gercekliginden kopuk olan hayali bir noktada olabilir.

2) Turkiye gibi uretim sekilleri arasinda cok hizli gecisler yasayan ulkelerde, cocukken okulda sanayi toplumuna uygun kodlari alanlar, buyuyunce kendilerini tamamen farkli bir dunyada bulabilmektedirler. Bu kimseler aslinda “parcalanmis hayatlar” yasamaktadirlar. Ic dunyalari Kamalist, hayatlarini idame edisleri post-modernisttir.

Ama, salt kodlar seviyesinde yasanan dis dunyanin gidisatinda belirleyici olamaz. Hayatin idamesi, ekonomik uretim sekli en baz seviyede ve daha guclu bir olustur… Eninde sonunda yeni teknolojinin gerektirdikleri kodlar seviyesinde yasanan modernizmi de silindir gibi ezip gececektir.

Fanusta yasatilan süs modernizmi, bir süs olmaktan ileri gidemeyecektir.

Ilgili yazilar: Endustriyel Ideolojilerin Temelleri, Cumhuriyetin Temelleri

–

[1] Esra Ozyurek bilindigi gibi CHP elemanlarindan Mustafa Ozyurek’in kizidir. Bir tur “mahalle kackini” yani.