Güç

“Insanlar yaptiklari is neyse odur (you are how you work)” gibi bir soz soylenebilir; Hakikaten insanlar yaptiklari islere benzemeye baslarlar. Koylu bencildir ve yobazdir, sebebi kucuk yerlerde yasamasi ve cogu isini kendi basina yapmasi ile alakali olmalidir. Doganin lutfu, ve hiddetinden direk etkilenir, “basinin caresine bakmalidir”. Buyuk ailelerde kucuk topluluklarda yasayacaktir. Hayati buna gore sekillenecektir.

Modern insan “buyuk organizasyonun kucuk islerinde” calisir. Buyuk kararlar onun seviyesinin cok uzerindedir, yapmasi gereken ufak bir parca uzerinde calismak ve genel anlamda “ait olmayi” ogrenmektir. Makinenin bir disli olma becerisini edinecektir. Urettiginin sadece ufak bir kismini gordugunden isinden tatmin olamaz. Isteyken, isden sonra da ait olmaya devam eder, o sekilde hayatta kalmaya alismistir. Parcalanmis benligini bir suru kurum, dernek, vs. arasinda habire bolusturmeye devam eder. Mekanik saatinin her tiklamasi, onu lineer zamanda olum denen “sona” biraz daha yaklastirir. Yapacak bir seyi yoktur.

Bu anlatilarda goruldugu uzere, insanligin cogunlugu uretim sekli uzerinden guc dinamigine dahil olur. Birbiriyle hizla bilgi alisverisi yapamayan insanlarin buyuk cografyalar uzerinden acilen organize olmasi imkansizdir. Fakat, gun gelir Ispanya’da basit SMS teknolojisi ile bir fikriyatta birlesen insanlar (hukumet bize yalan soyledi) koca bir secimin sonucunu degistirebilirler.

Gonul, aci, vs. gibi kavramlarla ugrasmak ikinci derece demagoglarin isidir. Bugune gelecege etkisi olan kavramlar teknolojik altyapi, beceri seviyesi ve uretim seklidir. Insanlarin birbirine verdigi degerin artip azalmasi da zaten aklin geldigi seviyeyle alakalidir. Daha cok inovasyon gerekiyor, daha cok dusunce gerekiyor, ve her insanin bu baglamda bir potansiyeli var. Al sana insan haklari. Bu hassasiyet en ilkel caglarda bile mevcut olabilir, ama kendini bir guc olarak hissettirmesi mevcut bilgi ve uretim altyapisi uzerinden mumkun olabilir.

Demagojiye gerek yok.

–

[1] Tartismalarda kullanilan argumanlarin “gercekten onemli olan” ogeleri kullanmasi, kendinizi karsi tarafa dinletebilmeniz icin de onemli. Habire gonul, aci, vs. gibi kavramlarla zirlayip duruyorsaniz, karsi taraf ta dinleyip ve soyle dusunecektir “ben de bu tur hissiyatlara sahibim, ama..”. Entellektuel hicbir anlami olmayan kavramlari surekli kullanmanin zarari buradadir.